وقتی با سالمندان صحبت می کنیم به طور معمول ممکن است با شکایت های مختلف جسمانی و دردهای مختلف روبه رو شویم. در برخی موارد برای رهایی از دردها سالمندان و خانواده ها اقدام به خود درمانی می کنند. یا داروهای گیاهی مصرف می کنند یا به مصرف خودسرانه مسکن ها اقدام می کنند. در برخی موارد هم دردها از جمله دردهای عضلانی را مربوط به افزایش سن دانسته و از پیگیری درمان سرباز می زنند. عدم پیگیری تخصصی برای شناسایی علل زیربنایی بیماری و راههای درمان می تواند منجر به مزمن شدن دردها گردد و در مجموع بر عملکرد افراد تاثیر مخرب داشته باشد.

 باید در نظر داشت که این دردها می تواند ریشه فیزیولوژیک یا روانشناختی داشته باشد. مراجعه به پزشک و پیگیری های درمان دارویی و غیر دارویی می تواند در کاهش ناراحتی ها موثر باشد. پزشکان پشنهاد می کنند دردهای پایدار که بیش از سه ماه طول می کشند حتما باید مورد توجه قرار گیرند. با توجه به شرایط جسمانی و البته وجود محدودیت های مختلف در دوران سالمندی بیشتر درمانهایی که برای مدیریت درد در سالمندان به کار می رود بر اساس درمانهای دارویی است با اینحال نباید از خاطر برد که درمانهای غیر دارویی مکملهای خوبی برای درمانهای دارویی هستند و می توانند اثربخشی آنها را بالا ببرند.

باید در نظر داشت که در برخی موارد شکایات جسمانی نشانه هایی از احساس تنهایی، طرد شدگی و حتی افسردگی است. لذا بهتر است بعد از اطمینان از سلامت جسمانی سالمند تلاش شود برای بهبود دردها به حل و فصل دردهای روانشناختی بپردازیم. وقتی افسردگی سالمند درمان شود می توانیم انتظار داشته باشیم که دردها و شکایات جسمانی نیز کاهش می یابد.

در برخی موارد ابراز درد و ناراحتی ناشی از تمایل سالمند به دریافت توجه بیشتر است. بهتر است در اینگونه موارد به بررسی نساز سالمند به دریافت توجه بپردازیم. علت زیربنایی نیاز به دریافت محبت را بشناسیم و با کمک متخصص حیطه بهداشت روان تلاش کنیم توجه مطلوب سالمند را به طرق دیگر، غیر از پاسخگویی در مقابل ابراز درد، تامین گردانیم.

یکی از تکنیکهای موثر برای مدیریت درد در سالمندان آموزش سالمند و مراقبین است. این دو گروه باید از ماهیت درد آگاه باشند، علل اصلی بروز درد را بشناسند، فرایند سنجش درد را بدانند و نیز  ازراهکارهای مختلف دارویی و غیردارویی مدیریت درد اطلاعاتی کسب کنند. کاوالیر در مقاله ای که در سال 2007 به چاپ رسانده اعلام می کند این قبیل آموزشها، به ویژه به مراقبین سالمندان می تواند موثر باشد. او همچنین در این مقاله ابراز می کند که درمانهای موسوم به درمانهای رفتاری شناختی در 6 تا 10 جلسه می تواند به سالمندان کمک کند تا دردهای پایدارشان را مدیریت کنند.

طبق گفته کاوالیر ورزش منظم و فعالیتهای جسمانی در حیطه توانمندی سالمند در کاهش درد موثر است. البته او معتقد است حرکات فیزیکی، استفاده از گرما، سرما یا ماساژ باید تحت نظارت متخصص صورت بگیرد تا آسیب بیشتری وارد نیاورد. فیزیوتراپیست، متخصص طب کار و یا پزشک می تواند تعیین کنند که چه روشها و وسایلی برای کاهش درد به کار رود.

یافتن معنای زندگی تا حد مطلوبی می تواند به سالمند کمک کند تا احساس بهتری به خود داشته باشد و همین موضوع به او کمک خواهد کرد تا به افسردگی هایش غلبه کند. چنانچه بتوانیم راهکاری پیدا کنیم که سالمند هدف معناداری در زندگی خود پیدا کند می توانیم امیدوار باشیم که در بعد معنوی خود به تعادل برسد و در نتیجه افسردگی اش کاهش پیدا کند. کاهش افسردگی می تواند درمدیریت دردهای مزمن موثر باشد. لذا به نظر می رسد که یکی از راههای کاهش دردهای مزمن پیدا کردن فعالیتهای مناسب برای سالمندان است تا ضمن سرگرم شدن، به این باور برسند که توان انجام بسیاری از کارها را دارند. متخصصین معتقدند سرگرم شدن به فیلم، بازی های فکری و سایر فعالیتهای مطلوب برای سالمند نیز می تواند کمک موثری برای ارتقا سلامتی و نیز بالا بردن توان سالمند برای مدیریت درد باشد. لذا متخصصین پیشنهاد می کنند سالمندان را فعال نگه داریم.

همانطور که قبلا مطرح شد، بهتر است مراقبین در نظر داشته باشند که در بسیاری از موارد سالمندان دردهای مزمن خود را نادیده می گیرند و در پی درمان نیستند. گروهی از آنها تلاش می کنند دردها را بخشی طبیعی از فرایند پیری تلقی کنند و گروهی دیگر ممکن است دست به خود درمانی یا مصرف داروهای گیاهی بزنند. لازم است مراقبین آگاه باشند که این قبیل اقدامات می تواند آثار نامطلوبی برای سالمند در پی داشته باشد. لذا آموزش مراقبین و سالمند برای پرهیز از بروز چنین رخدادهایی بسیار حایز اهمیت است. از مراقبین خواسته می شود که دردها را جدی بگیرند و پیگیر درمان باشند، و بعد از اطمینان از سلامت جسمانی سالمند به دنبال رفع مشکلات روانشناختی باشند که سبب می شود سالمند از دردهایش شکایت کند.